คราม สองเดือนก่อนผมจึงมาทราบว่าเธอแต่งงานแล้ว ความจริงก็เห็นแหวนที่นิ้ว นางของเธอมาตั้งแต่แรกแล้วแต่ไม่แน่ใจ เมื่อเป็นอย่างนี้ผมก็เลยอกเดาะไปตามฟอร์ม พักหลังผมเลยไม่ค่อยสบตาเธอหรือแอบมองเธอ อีกต่อไปกลัวได้ปีนต้นงิ้ว การณ์กลับตาลปัตรตรงนี้แหละครับ วันสิ้นเดือนที่ผ่านมาผมไปธนาคารอีกโดยปกติผมจะเดินเข้าทางประตู หลังธนาคาร (เป็นสาขาย่อย) เมื่อประตูเปิดก็จะมีเสียงติ้งต่อง เธอเงยหน้ามาเห็นผมแล้วเธอก็ยิ้มให้ ผมก็ทำเป็นเฉยๆ แล้วเดินไปทำธุระ ที่เคาน์เตอร์หน้า โดยไม่ได้สนใจมองไปที่เธอเลย ไม่น่าเชื่อครับพอผมเดินกลับมาจะออกทางประตูหลัง เธอลุกจากที่นั่งของเธอเดินนำ หน้าผมออกไป
ทางประตูหลัง ทีแรกผมคิดว่าเธอคงจะไปเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ด้านนอกประตู เธอกลับเลี้ยวเข้าซอกขวามือซึ่งทำเป็นที่นั่งพัก รับประทานอาหาร ผมจึงทำเป็นก้มดูเอกสารและเดินช้าๆเพื่อดูว่าเธอจะทำอะไร (ในบริเวณนั้นมีเธอกับผมสองคนเท่านั้น) ครั้นผมเดิน มาถึงจึงมองเข้าไปในซอกนั้นก็เห็นเธอยืนหันหน้าออกมองมาทางผม หน้าแดงเรื่อปากสั่นๆชอบกล ผมจึงตัดสินใจ เอาละวะวันนี้ ดูท่า เธอเปิดโอกาสอะไรผมบางอย่างแน่ๆผมก็เลยเดินตรงเข้าไปหาเธอ แกล้งถามทั้งๆเสียงสั่นๆว่า เป็นอะไรหรือเปล่าครับ เธอถอนหายใจ เฮือกอย่างแรง
พูดออกมาเสียงสั่นพอกันว่า ไม่..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ น้อง.. เธออึกๆอักๆผมจึงตัดสินใจสืบเท้าเข้าชิดตัวเธอและเอื้อมมือไป จับมือเธอทั้งสองข้างไว้ มือเธอเย็นเฉียบเลยครับ แล้วเธอก็เงยหน้ามาสบตาผมตัวเราชิดกัน ผมรีบก้มลงไปจูบเธอทันที เธอขืนตัวนิดนึง ก่อนที่จะอ้าปากรับปลายลิ้นของผมที่แทรกผ่านริมฝีปากลงไปเพื่อควานหาลิ้นของเธอ ตอนนี้มือสองข้างผมปล่อยมือเธอออกเพื่อกอดเธอ ให้แน่... อ่านทั้งเรื่อง