ครู่ ผมรู้สึกเหนื่อย ก็เลยชวนเพื่อนไปหาอะไรดื่มกัน เพื่อนมันก็โอเค มันบอกเพื่อนญี่ปุ่นชอบดื่มเบียร์มาก กินแทนน้ำเลยละ ผมบอกว่ากลัวเงินไม่พอว่ะ เพราะผมยังไม่ได้เงินเดือนเลย ข้าราชการเงินเดือนก็น้อย เพื่อนผมรับเงินเดือนเกือบ สามหมื่นกว่าบาท มันพูดภาษาอังกฤษเก่งมาก มันบอกไม่ต้องห่วงมันจัดการเองไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ นานๆเจอกันที มันจะเลี้ยงผมเอง ก็เข้าทางผมดิ นานๆจะได้กินฟรีสักครั้ง และก็ผมนึกแผนการออกมาทันที จะมอมเหล้าญี่ปุ่นและเพื่อนซะเลย พวกเรานั่งดื่มกันนานเท่าไหร่ไม่ได้ดูเวลาเลย เพื่อนผมทำไมมันเมาง่ายจังเลยกินไม่เท่าไหร่มันพูดเสียงอ้อแอ้ อ้อแอ้ บางทีก็ดึงเพื่อนญี่ปุ่นมันมาหอมแก้มกัน เพื่อนมันก็ไม่ว่าอะไร ผมถึงบางอ้อ ทันที่เพื่อนผมมันชอบผู้ชายเหมือนกับเรานี่หว่า ผมไม่รอช้ารีบดำเนินแผนต่อทันที รินเหล้าให้เพื่อนดื่มไม่ขาดจนมันตาปรือๆๆ เหมือนจะหลับปากก็บอกว่าไม่เมา มันนั่งเล่าเรื่องตอนเด็กๆๆให้เพื่อนญี่ปุ่นมันฟัง ผมฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง แต่ก็ต้องฟังเรื่องที่มันเล่าต่อไป นั่งกินกันครู่ใหญ่ๆๆ เพื่อนผมไม่ไหวแล้ว ผมก็เลยเรียกเจ้าของร้านมาเก็บเงิน
พอจ่ายเงินแล้วผมถามเพื่อนว่าแล้วมึงจะกลับยังไงวะเนี่ยเมาขนาดนี้ มันบอกว่าไม่กลับบ้านและก็ไม่ให้ผมกลับบ้านด้วย มันบอกอยากคุยกับผมต่อ คืนนี้ให้ไปเปิดโรงแรมนอนกัน เข้าทางผมละ เพื่อนญี่ปุ่นมันก็เห็นด้วย บอกว่าผมคุยสนุก ยังอยากคุยต่อ ผมก้อเลยไม่ขัดใจเพื่อน ไปหวโรงแรมนอนกัน พอมาถึงโรงแรม น้องที่โรงแรมบอกว่า หนึงห้องพักได้แค่ส... อ่านทั้งเรื่อง
