.....................ผมรู้สึกสุขตามไปด้วยกับคุณแอมจริงๆ...มันเป็นความชอบของบุคคลจริงๆถ้าย้อนกลับมาดูตัวผมเอง....ใช่เราก็ชอบเด็กสาวๆเช่นกัน...คุณแอมก็คงไม่ต่างไปจากพวกผู้ชายแบบเราๆ....ผมยังถามแววอีกว่าคุณแอมยังแอบสุขกับไผ่อีกหรือเปล่า.
......แวว/..แน่นอนคะเฮีย...คุณแอมเธอหลงไหลไผ่มากๆ....เพราะหลังจากเธอไปรับน้องมายกลับมาจากโรงเรียน...คุณแอมบอกกับแววว่าถ้าเด็กจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ก็เอาเงินจากเธอไป...คุณแอมส่งเงินให้แววห้าร้อยบาท....ไผ่มาอยู่ที่ห้องของแวว แววให้ไผ่อาบน้ำเตรียมกินข้าว....น้องมายก้เข้ามาคุยด้วยกับไผ่...น้องมายไม่รู้เรื่องนี้เพียงเธอมาคุยสนุกๆเท่านั้น..น้องมายชวนไผ่ไปขี่รถจักรยานเที่ยวในหมู่บ้าน.
......................ผมสนุกกับเรื่องของแววอีกแล้ว...ผมนึกอยากเห็นสองพี่น้องนี้เสียจริง...ผมลองถามที่อยู่ของคนทั้งสองกับแวว.
......แวว/..หมู่บ้าน บางกอกปาร์คคะเฮีย...บ้านเลขที่ 11....เฮียสนใจหรือค๊ะ....แววออกมาจากที่นั่นเกือบปีแล้วนะ...แต่คิดว่าเธอทั้งสองก็ยังใช้ชีวิตแบบเดิมๆ...น้องมายแววรู้ว่าเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว ส่วนคุณแอมเธอก็มีความสุขดีกับครอบครัว...ถ้าถามว่าเธอทั้งสองยังชอบแบบนั้นอยู่รึเปล่า...แววว่าคงชอบแน่นอน....แววรู้ว่าน้องมายชอบเรื่องแบบนี้ขนาดไหน...คุณแอมนั้นก็เยี่ยมยอดมากๆ....แววจะเล่าให้ฟังต่อนะเฮีย....ว่าแต่เฮียจะรีบเข้าบ้านรึเปล่า.
......................ผมปฏิเสธเรื่องจะเข้าบ้านเพราะตอนนี้ผมอยากฟังเธอเล่ามากกว่า....และผมพึ่งเห็นเมียผมขับรถออกไปกับเด็กๆด้วยแล้ว...อืมม...ผมยังมีเวลากับความสุขแบบนี้อีก....ผมนั่งฟังเช่นเดิม.
......แวว/..เฮียรู้มั๊ย...คืนนั้นคุณแอมมาหาแววในห้อง....คุณแอมเอาขนมมาให่ไผ่...เธอบอกพรุ่งนี้เธออยู่บ้านทั้งวันไม่ไปทำงาน...ถ้าไผ่จะกลับพรุ่งนี้เธอยินดีไปส่ง....แววบอกไผ่อยู่สองวันที่นี่....คุณแอมดูดีใจเมื่อได้ยินแบบนั้น.....เช้ารุ่งขึ้นหลังกลับจากไปส่งน้องมาย...คุณแอมนั่งทานข้างเพียงลำพัง...ไผ่ช่วยงานแวว..ช่วยตากผ้าที่หลังบ้าน....แววเห็นคุณแอมแอบยืนมองที่หลังม่านหน้าต่าง....เธอช่างอวดเรือนร่างเสียจริงๆ...เธออยู่ในชุดกางเกงรัดรูปสีชมพูเสื้อคอป่านสีเขียวสด....รูปร่างเธอสมส่วนบึบบับอีกทั้งผิวก็ขาวเนียนแบบนั้น...ยามที่สวมใส่ชุดสีสดๆแบบนี้...โอยย...เธอช่างสวยเหลือเกิน....เวลาแววมองเธอทีไรนึกอิจฉาไม่ได้จริงๆ....คุณแอมเห็นแววมองเธอ...... อ่านทั้งเรื่อง
