..............วีรินเหลียวมองมาทางกัปตันคงเดชในมุมมืดนั้น...เธอเพียงต้องการสพตาถามความเห็น....เพราะน้าสมัยต้องการทำรักกับเธออีกครั้ง...คงเดชมองมาพร้อมปฏิเสธให้เธอรู้...การส่ายหน้าบอกก็เพียง
พอแล้ว....แต่ดูเหมือนน้าสมัยกำลังตกอยู่ในห้วงเสน่หารักของเรือนร่างนายสาว....เขากำลังหลงลีลารักของนายหญิง....สมัยอ้อนวอนและร่วงเกินเธออย่างไม่เคยทั้งบีบกอดรัดร่างเธอ...ปากซุกไซ้แม้วีรินขัด
ขืน...สมัยดูร้อนดั่งไฟ...คงเดชคิดอยากออกมาช่วยเมียรักแต่เขาก็ดูช้าในความรู้สึกอีกทั้งเขาก็ไม่แน่ใจว่าการที่เขาออกไปมันจะเป็นผลบวกหรือลบกันแน่...การที่ทำให้น้าสมัยรู้มันจะเลวร้ายลงหรือเปล่า....คง
เดชยังยืนมองวีรินตรงนั้นเพราะน้าสมัยก็ไม่ได้รุนแรงเมียสาวมากนักเพียงแต่กอดจูบอย่างที่เคย...วีรินเหลียวมองและเหมือนขอความเห็น...คงเดชปฏิเสธเช่นเดิมแต่วีรินเองก็หมดทางต้านแรงน้าสมัย....
เธอดิ้นรนขัดขืน...สมัยก้าวร่วงถึงขนาดบิดมือนายสาว...มือล้วงหว่างขาที่เปลืยเปล่าของวีริน...มือซุกบีบเนินเนื้อนูน...ปากครางร้องของการเสพสม...สมัยก้มจูบปากเธอโดยที่วีรินป้องปัด...คงเดชยืน
มองอย่างตื่นตระหนก...เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงถูกข่มขืน..เขาไม่เคยเห็นการกระทำที่รุนแรงในกามเสพ.....คงเดชดูตื่นเต้นมากมาย...สายตาจ้องมองการกระทำของน้าสมัย...แปลกที่คงเดชเกิดอารมณ์มากขึ้น
เขาอยากเห็นเมียสาวถูกน้าสมัยข่มขืนตรงนั้น...สายตาจ้องมอง.
...............วีรินขัดขืนจนร่างเซถลาล้ม...ร่างที่เปลือยเปล่าดูอ่อนแรง...นมสวยของเธอถูกสมัยบีบคลึงและขยำขยี้...ปากร้องขออย่างไร้ผล...วีรินดิ้นรนทั้งข่วนและทุบร่างน้าสมัย...สมัยไม่ตอบโต้เพียงแต่ขืน
ร่างวีรินให้นอนลงบนโต๊ะไม้....น้าสมัยจับร่างเธอนอนคว่ำมือล้วงเข้าร่องกลางก้นสวย...นิ้วกดแหย่เข้าลึก...นิ้วควานทั่วจนวีรินดิ้นร้อง...น้าสมัยขึ้นทับร่างนายสาวพร้อมกดท่อนลึงค์ยาวเข้าทางด้านหลัง...
ท่อนลำกดลึกช้าๆเพียงช่วงหัว...วีรินดิ้นรนและเบี่ยงตัวออก...วีรินวิ่งออกมาทางด้านหน้าข้างสระน้ำ...สมัยเร็วกว่าที่เธอจะหลบหนี...น้าสมัยดึงร่างนายสาวเข้าห้องน้ำริมสระ....น้าสมัยดันร่างนายสาวให้พิง
ผนังห้อง...สมัยใช้มือยกเรียวขาข้างหนึ่งของวีรินขึ้นแล้วเขาก็แทรกกายเข้าเบียดชิด...เรียวขางามของวีรินอยู่บนวงแขนอันแข็งแรงของน้าสมัย...มือน้าสมัยท้าวผนังอยู่ในท่าแทรกร่างตรงหว่างขาวีริน...
สมัยจับท่อนลึ... อ่านทั้งเรื่อง
