ลูกสาวของอา

......เรื่องนี้มันถือว่าเป็นความผิดครั้งนึง ในชีวิตของผมทีเดียว คุณที่อ่านจะคิดยังงัยก็แล้วแต่ นี่มันตัวผมนี่นะเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมชื่อนัทนะครับ แล้วลูกสาวของอาผม ชื่อ ปู อายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมนี่แหล่ะแต่แก่เดือนกว่านะ เป็นเด็กสาวที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก น่าตาน่ารักมาก ผิวขาว เราเล่นด้วยกันมา จนโต ก็ยังเรียนอยู่ที่เดียวกัน ช่วงที่เกิดเรื่องนี้ขึ้น ผมจำได้ เรากำลังเรียนอยู่ มัธยมปีที่ 5 ซึ่งเรียนกันคนละห้อง ไม่ต้องบอกว่าโรงเรียนอะไรหรอกนะ ซึ่ง ปกติผมจะเป็นคนที่แฟนเยอะ ปูก็มีแฟนอยู่เหมือนกัน เรามักจะช่วยกันเสมอ เช่นให้อีกฝ่ายนึงปลอมเป็นแฟนเพื่อหลอกคนอื่น อะไรประมาณเนี้ย ที่โรงเรียน ส่วนใหญ่ไม่รู้หรอกว่าเราเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน

เรื่องมันก็มีอยู่ว่า วันนั้น ปู โทรมาหาผม “นัท ช่วยปูหน่อยซิ มีพี่ ม.6 เค้ามาตามตื้อ ปู 2 -3 วันแล้ว ปู รำคาญจังเลย ปูบอกเค้าว่ามีแฟน แล้ว แต่ไม่ยอมเชื่อ ช่วยปลอมเป็นแฟนปูหน่อย” ผมบอก “อ้าวแล้วแฟนปูล่ะ” ปูบอกว่า “ไม่ได้เจอหลายวันแล้วล่ะ ไม่เห็นโทรหาปูเลย นะนะ ช่วยปูหน่อย” ผมก็เห็นใจอยู่เหมือนกัน “เออ ๆได้แต่มีข้อแม้ ต้องเลี้ยงหนัง กะเลี้ยงเหล้าด้วยนะ” ตกลงวันนั้นปูนัดให้ผมไปเจอที่เมเจอร์ปิ่นเกล้า ร้านเชสเตอร์กริล พอไปถึง ปูก็เดินมาหาผม จูงมือเข้าไปในร้าน มีผู้ชายนั่งอยู่ คนหนึ่ง “นี่งัยแฟนปู” ชายคนนั้นมองหน้าผมแล้วพูดว่า “ขอโทษนะครับ ผมนึกว่าปูเค้าไม่มีแฟน ก็เลยไม่เชื่อ” ผมนึกในใจ ,ไรวะแม่ง ถ้ากูเป็นแฟน จริงๆ คงถีบมึงร่วงแน่ๆ จากนั้น ผู้ชายคนนั้นก็กลับ ปูหันมาขอบใจผม “ไม่เป็นไรหรอก มาเลยๆ จะดูหนัง” วันนั้นรู้สึกว่าจะดูเรื่อง “อเมริกันพาย” นะ ซึ่งตอนนั้น ปูเดินเอามือมาควงจับแขนผมเดิน ผมบอกว่าจับทำไม ปูบอกว่า ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะยังไม่กลับ เลย ให้สมจริงหน่อย เออ นึกในใจ พร้อมกับ โอบไปที่เอวของปู จากความรู้สึกที่สัมผัส ซึ่งปกติผมจะไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่วันนี้ เสื้อบาง ๆของปู กลิ่นสาวที่โชยมาแตะจมูก พร้อมกับเนื้อสาวที่นิ่มมือมากแม้จะเป็นตรงเอวก็ตาม มันทำให้มีความรู้สึกเหมือนเดินกับแฟนเลย ผมรีบสลัดความคิดนั้นทันที “น้ำหอม ๆ เหมือนกันนะ” ปูพูดขึ้นมา ผมหันไปมองหน้า “แน่ เดี๋ยวเหอะ ๆ” พร้อมหยอกล้อกันธรรมดา “ถ้าเราไม่ใช่พี่น้องกัน คงดีสินะ ต้องเป็นแฟนกันจริงๆ แน่เลย นัทว่ามั้ย” ผมหันไปมองหน้าปู พร้อมพยักหน้า “ฮื่อ งั้นมั้ง”

ในโรงหนัง ใครที่ดูเรื่องน... อ่านทั้งเรื่อง